Traġitti

Imħabba fid-diversita` kollha tagħha, niket, tħassib, ħolm u tiftix, ilkoll jagħmlu parti minn din l-antoloġija li Patrick Sammut u Andrew Sciberras qasmu flimkien. Fil-poeżija ta’ Patrick, minsuġa bi stil mexxej li jiftiehem imma fl-istess waqt rikka u oriġinali fil-metafora, joħroġ it-tiftix waqt il-vjaġġ uman tal-ħajja, tiftix għall-imħabba mixtieqa u dejjiema, għall-paċi u s-serħan tal-moħħ u tal-qalb kif ukoll in-niket tiegħu għall-firda minn ma’ ommu. Biex iseħħlu jesprimi dan, huwa jitħabbeb mas-silenzju u jiddjaloga miegħu u permezz tiegħu ma’ Alla donnu biex jakkwista kompromess jew risposta. Għalih is-silenzju mhux nuqqas iżda attribut, privileġġ u għodda meħtieġa. Fil-biċċa l-kbira tal-poeżiji tiegħu, il-versi huma ċari u diretti. Il-kjaroskur, imma, ma jonqosx f’xi waqtiet.<br><br>Eż. “...ta’ fommi sieket jien, imma<br>Joqtluni s-silenzji ta’ bejni u bejnek... (minn<em>Flimkien Interrqu,</em>paġna 15)<br><br>Imbagħad iktar ‘l isfel fl-istess poeżija fejn tispikka r-riflessjoni li tista’ tgħid tfiġġ f’kull poeżija tiegħu<br><br>“...nistaqsi, min hu l-eħrex<br>Il-kelma jew is-silenzju?...”<br><br>U jfittex it-tweġibiet fil-baħar, fin-nifs, fis-solitudni bil-ħsejjes mondani u naturali tal-jum u l-lejl.<br><br>Fuq in-naħa l-oħra għandna lil Andrew Sciberras, poeta prolifiku ħafna imma fl-istess waqt xi ftit arkan. Il-poeżija tiegħu trid żmien u konċentrazzjoni assoluta għax l-istil li jħaddem fil-versi tiegħu hu mgħaġġel u n-nuqqas ta’ punteġġjatura f’xi ħinijiet (ovvjament maħsuba apposta biex tħalli l-effett mixtieq) kapaċi taqtagħlek nifsek u ttellfek milli tifhem sew fejn ried jasal. Fid-damma tiegħu jinħass id-diżappunt, kważi l-qtugħ ta’ qalb li jsib dak li qed ifittex, jiġifieri l-ideal. It-temi li jittratta huma l-ambjent u t-tibdil deterjoranti fil-klima, dik naturali kif ukoll dik li qed tiddeġenera fil-ħajja umana. Is-similitudnijiet u l-metafori tiegħu huma twal u elaborati ħafna u juru kemm Andrew hu mrawwem sew fil-binja tal-poeżija u midħla tal-Mitoloġija.<br><br>Eż<br><br>“...u jien Axanti<br>Abitant tal-ġungla mistagħdra<br>Nitgerbeb żigromblu<br>Nisserrep, nixxaqleb<br>Ġo savana sterili nitqalleb<br>F’għelieqi fertili<br>Niżbokka u niżbroffa<br>F’bottijiet nibbottilja<br>Nagħniegħ u faqqiegħ<br>Maħżuna fl-imħażen<br>Taż-żmien għawwiem...” (minn<em>Bewsa,</em>paġna 22)<br><br>Kollox ma' kollox din l-antoloġija minsuġa b’vers ħieles u ritmi differenti hi waħda ta’ bilanċ u kien għalhekk tabilħaqq f’postu li ħejjew sinkronazzjoni ta’ poeżija kull wieħed wara xulxin għax hekk tista’ tapprezza aħjar il-kontenut letterarju għoli tat-tnejn.<em>Traġitti</em>, kif jixhed l-isem, hu sensiela ta’ vjaġġi bejn ruħ u oħra, ta’ esperjenzi speċjali u kulturali fl-isfond tad-dinja kif jarawha ż-żewġ poeti bil-preġji u d-difetti li tħaddan u toffri lill-bniedem.